Volledam – De Blaai & De Jas

De kerremes van vroeger
De dêik van Vòlledam
We stònde dair te kêike
nair zò’n ouwe drònke man

Ei ad de dûivel in z’n ze ôge
Zò jeloers wet of ie was
Want ze vrouw die stònd te dânse
Met de ien of d’ôare jas

Toe riep ie: Ee oor jêi ers ierô
Gâ je weg ier jôa of nâi
Je blêive van me wêif of
of ik gooi je in de zâi

Ee oor jêi ers ierô
Of ken jêi me niet verstân
Ik bin ‘n Vòlledammer
dus gâ jêj môar ier vedân

Môar die jas die gaf gien sjoege
Ze vrouw die oorde niks
Ze zwierde lángs de kroeg
‘t was een foxtrot of zòiets

Dus die man drònk nág een glas léejg
In toe riep ‘ie vòl venêin
Êi is zejker van God verdòmd
Die vrouw die is van mêin

En ei zaat: Ee oor jêj ers ierô
Gâ je weg ier jôa of nâi
Je blêive van me wêif of
Of ik gooi je in de zâi

Ee oor jêj ers iero
Of ken jêj me niet verstân
Ik bin ‘n Vòlledammer
dus gâ jêj môar ier vedân

Toe kòmt ie van ze kruk of
Moar ei kon gieniens mair stân
Ei skraauwde nair ze vrouwtje
Nou bin jêj wéjr ûitgedânst

En ei zwaaide met ze vûiste
Nes zò’n echte drònke blaai
Moar ei rolde van de dêhk of
en ei belânde in de zâi

Lai die dai die die da
Lai die dai die dai
Ei rolde van de dêhk of
en belândde in de zâi

Moar die jas was zò beroerd niet
En die pákt m an ze ând
Met ze Vólledammer pák in al
Lág die m òp de kânt

In ze vrouw dân erregewéjre
Ei je je êige nau al zien?
Kêhk nau ers òm je éen
De kerremes….
Die is van iederien

Lai die dai die die da
Lai die dai die die
De kerremes òp de dêhk
dat is ‘n fâist véjr iederien

Lai die dai die die da
Lai die dai die die
De kerremes òp de dêhk
dat is ‘n fâist véjr iederien